Kiedy decydujemy się na dziecko, bardzo często obawiamy się przede wszystkim pierwszych tygodni, miesięcy, które wiążą się z opieką nad niemowlęciem.
Nieprzespane noce, płacz w ciągu dnia, kolki.
Małe dzieci mały kłopot, duże dzieci duży kłopot – fraza, powtarzana często przez wielu rodziców dopiero w momencie kiedy sami posiadamy potomstwo, nabiera realnego znaczenia. Zaczynamy ją rozumieć, dostrzegać trudy, które trzeba pokonać dla dobra naszych dzieci.
Bycie rodzicem, to przede wszystkim poświęcenie, a także całodobowy dyżur i opieka. Nie da się wziąć urlopu, to obowiązek na całe życie.
Kiedy maluch trochę podrośnie, zacznie raczkować, a później chodzić i mówić, zaczyna się prawdziwe wychowanie dziecka.
Im starsze, tym więcej rozumie, zadaje pytania, na które często sami nie wiemy jak odpowiedzieć.
Każdy rodzic chce dla swojego dziecka wszystkiego co najlepsze, chce mu zapewnić dobrą przyszłość, wpoić właściwe zasady, którymi będzie się kierował w życiu.
Wychowanie dziecka nie jest proste. To często metoda prób i błędów, dostrzeganie starań własnych rodziców, którzy nie raz byli surowi i konsekwentni. Jako dzieci tego nie rozumieliśmy, jednak mając własne potomstwo przyznajemy im rację i doceniamy to, co dla nas robili.
Zgodność rodziców jest najważniejsza. Wychowanie dziecka to trudna rola, dlatego tak ważne jest, aby mama i tata mówili jednym głosem. Bardzo ważne jest również to, aby kwestie dotyczące zachowań w stosunku do dziecka, były przez nas omawiane bez jego obecności. Mama i tata nie zawsze muszą się ze sobą zgadzać, jednak przy synu lub córce nie można dać tego po sobie poznać. Wszelkie spory i kłótnie należy bezwzględnie wyjaśniać, kiedy dziecka nie ma przy nas.
W wychowaniu młodego człowieka niezmiernie istotna jest także konsekwencja, zwłaszcza w karaniu.
Należy pamiętać, że wychowanie dziecka nie polega na używaniu przemocy. Bicie i kary cielesne mogą wywołać odwrotny efekt od zamierzonego – dziecko staje się agresywne i jeszcze bardziej przekorne. przemoc, to tak naprawdę brak innych argumentów, dlatego każde uderzenie dziecka powinno się traktować jako własną porażkę, nieumiejętność skorzystania z innych argumentów.
Każdy maluch potrzebuje przede wszystkim miłości i akceptacji. Trzeba poświęcać mu dużo czasu, rozmawiać i tłumaczyć niewłaściwe zachowania.
Każde dziecko patrzy na swoich rodziców i bierze z nich przykład.Jesteśmy dla niego wzorem do naśladowania, najlepszym jaki ma. Jeśli zależy nam, aby nie przeklinało, sami nie możemy tego robić. Wymagamy sprzątania po sobie? Sami więc nie możemy zostawiać bałaganu.
Wychowanie dziecka to trudna sztuka, jednak również jedno z najprzyjemniejszych życiowych doświadczeń.
Przyglądanie się jak rośnie, dojrzewa, to najpiękniejszy okres w życiu każdego rodzica.
Bardzo ważne jest, aby dziecko od początku czuło się kochane, akceptowane. Żeby dojrzewało w atmosferze ciepła, miłości, szacunku do innych.
Wychowanie dziecka to wyzwanie, którego każdy rodzic musi się podjąć. Warto jednak zrobić wszystko, aby stał się człowiekiem, z którego będziemy dumni.
