Ciąża, czas oczekiwania na narodziny dziecka, to szczególny okres w życiu kobiety. Pełen radości, ale też niepokoju – czy dziecko będzie zdrowe? Jakie będzie miało usposobienie? Czy będzie towarzyskie? Kiedy wreszcie przychodzi na świat, nie możesz się doczekać na pierwszy uśmiech i pierwsze słowa. Marzysz o tym, by wreszcie usłyszeć upragnione „mama”. Czekasz, obserwujesz i narasta w tobie niepokój, że coś jest nie tak. Twoje maleństwo nie lubi się przytulać, nie zagląda ci w oczy, nie mówi. Wydaje się, że żyje we własnym, zamkniętym świecie. Masz dziecko autystyczne. Kiedy ktoś mówi ci o tym pierwszy raz wprost, wypierasz tę myśl, ale z czasem dociera do ciebie, że musisz, musicie jako rodzice coś zrobić. Na szczęście w dzisiejszych czasach dziecko autystyczne nie musi dorastać pozostawione samo sobie. Istnieje wiele rodzajów terapii, które pomogą waszemu dziecku oswoić świat zewnętrzny.
Jednym z najbardziej bolesnych i przykrych problemów, z jakimi boryka się dziecko autystyczne, są zaburzenia integracji sensorycznej. Przejawiają się one w różny sposób u różnych dzieci. Jedno jest – na przykład – jakby przeładowane bodźcami. Zatyka uszy, zamyka oczy, nie pozwala się dotknąć, drapią i drażnią je ubrania. Inne przeciwnie – nie reaguje na hałas, świat zewnętrzny wydaje się go w ogóle nie interesować, potrzebuje silniejszej stymulacji, by zareagować na otoczenie. Wszystkie te i inne objawy zaburzeń integracji sensorycznej, można łagodzić i stopniowo eliminować przy pomocy terapii integracji sensorycznej. Jakie są jej założenia? Co możemy zrobić w domu?
Przede wszystkim nie oszczędzaj dziecku dotyku. Głaszcz je, przytulaj, masuj, „pisz” palcem po plecach, kiedy zasypia. Zadbaj o kontakt kinestetyczny – noś dziecko, bujaj, kołysz, kręć się z nim. Pomagaj dziecku poznawać przez dotyk różne przedmioty. Wkładaj mu je do rączek, niech poznaje ich fakturę i kształt. Baw się z dzieckiem plasteliną, masą solną, piaskiem kinetycznym. Niech się brudzi (w końcu podobno dzieci dzielą się na czyste i szczęśliwe).
Pozwól mu „grać” na garnkach i innych przedmiotach domowego użytku – niech oswaja się z dźwiękami, jakie wydają. Dbaj o to, żeby czuło się bezpieczne mając zawsze czystą pieluchę, jeśli jej używa, żeby nigdy nie było głodne i spragnione, nawet, jeśli o nic nie prosi. Kiedy zaczyna dorastać, zadbaj o to, żeby miało dużo ruchu, niech nie siedzi długo przed komputerem, lub telewizorem. Dziecko autystyczne ma wprawdzie zaburzenia rozwojowe, ale autyzm nie jest chorobą. Twoje dziecko po prostu wymaga więcej uwagi i miłości, które z czasem zostają wynagrodzone. Autyści bywają niezwykle utalentowani w jakiejś dziedzinie. Może się więc zdarzyć, że wasza pociecha będzie wyjątkowo utalentowana muzycznie. Może też być na przykład geniuszem matematycznym, poliglotą, albo plastykiem o wyjątkowej wrażliwości i talencie. Dbając o dziecko autystyczne od pierwszych miesięcy, lat – kiedy tylko zauważycie, że jest inne, wyjątkowe, możecie wyzwolić w nim wielki potencjał.
